ΓΙΑΣΕΜΙ!

Το γιασεμί ή ίασμος^[1][2] (λατ. Jasminum) είναι γένος αγγειόσπερμων, δικότυλων φυτών το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Ελαιοειδών (Oleaceae). Υπάρχουν 300 περίπου είδη που απαντώνται στις εύκρατες και θερμές χώρες της γης . Είναι αναρριχώμενος θάμνος, συνήθως αειθαλής αλλά και φυλλοβόλος. Τα φύλλα του εναλλάσσονται είναι απλά ή τρίφυλλα και πτερωτά. Τα άνθη του είναι λευκά στα περισσότερα είδη αλλά και κίτρινα, λευκά-ροζ, ροζ, γαλάζια και μπλε. Είναι αρωματικά και αναδύουν ένα γλυκό πολύ ευχάριστο άρωμα. Ο καρπός του γιασεμιού είναι ράγα με δύο λοβούς. Είναι διακοσμητικό φυτό και καλλιεργείται σε γλάστρες και κήπους.
Το γιασεμί πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό, με μοσχεύματα ή με καταβολάδες. Είναι ευαίσθητο στο δυνατό κρύο και τον παγετό ενώ αγαπά τη ζέστη και τη μεγάλη ηλιοφάνεια.
Εκτός από διακοσμητικά μερικά είδη του καλλιεργούνται για βιομηχανικούς σκοπούς και χρησιμοποιούνται ευρέως στην αρωματοποιία. Η καλλιέργεια των ειδών αυτών γίνεται κοντά σε παραθαλάσσιες περιοχές, γιατί η θαλάσσια αύρα είναι ευεργετική για την ανάπτυξη τους.
Οι ρίζες του γιασεμιού δεν αναπτύσσονται πολύ ούτε διεισδύουν βαθιά στο έδαφος. Είναι πολυετές φυτό και χρησιμοποιεί το έδαφος μακροχρόνια και η καλλιέργεια του διαρκεί γύρω στα 15 χρόνια. Τα άνθη του αναπτύσσονται από τον πρώτο χρόνο αλλά είναι λίγα ενώ σημαντική παραγωγή λουλουδιών έχουμε από τον τρίτο χρόνο. Τα είδη των γιασεμιών που φυτεύονται σε αγρούς χρειάζονται αρκετό πότισμα όταν η περίοδος των βροχών σταματήσει. Το έδαφος πρέπει να λιπαίνεται με διάφορα λιπάσματα και κοπριά, ενώ το φυτό χρειάζεται κλάδεμα και αφαίρεση των ξερών βλαστών και φύλλων. Η συλλογή των λουλουδιών γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες και τους μήνες Ιούνιο έως Οκτώβριο.
Από το γιασεμί εξάγεται ένα αιθέριο έλαιο γνωστό με την ονομασία ιασμέλαιο. Για την εξαγωγή αυτού του ελαίου χρησιμοποιούνται 2 μέθοδοι, η απόσταξη και η εκχύλιση.
Το αιθέριο έλαιο αυτό χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Περιέχει λινολικό οξύ, γερανιόλη, βενζυλικό οξύ, ευγενόλη, τερπινεόλη και λιναλοόλη. Είναι απαραίτητο συστατικό σχεδόν όλων των αρωμάτων.
Η Γαλλία είναι πρώτη στον κόσμο στην παραγωγή ιασμέλαίου. Ακολουθούν η Κίνα, η Ιταλία, η Αίγυπτος και η Ελλάδα.
Μερικά από τα γνωστότερα είδη γιασεμιού είναι:
1-Ίασμος ο θαμνώδης ( Jasminum fruticans). Βρίσκεται αυτοφυής στην Ελλάδα στις περιοχές της Μεσογείου και στη δυτική Ασία. Είναι αειθαλής θάμνος που φτάνει σε ύψος τα 2 μέτρα. Έχει κίτρινα άνθη, βρίσκονται δε στις κορυφές των κλαδιών που είναι αρκετά σκληρά και εύθραυστα.

Ίασμος ο θαμνώδης(Jasminum fruticans)

2-Ίασμος ο φαρμακευτικός (Jasminum officinale). Θάμνος με όρθιο, λείο και αποξηλωμένο βλαστό. Κατάγεται απόάρχουν μορφές ποικιλόφυλλες με διπλά άνθη. Ο Ίασμος ο φαρμακευτικός είναι η κύρια πηγή του ιασμέλαιου. To αιθέριο έλαιο των ανθέων αυτού του είδους λαμβανόταν και στην αρχαιότητα δια αποβρέξεως με τη βοήθεια σησαμελαίου και ονομαζόταν ιάσμη. (Η δε καλουμένη ιάσμη παρά Πέρσαις σκευάζεται εκ των ανθών των λευκών του ίου...η δε τούτου χρήσις παρά τας εστιάσεις, ευωδίας ένεκα παρά Πέρσαις προσλαμβάνεται. Διοσκρ.)[3]

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ!

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι σήμαινε όταν ονειρευτήκατε ότι παιχνιδίζατε μέσα σε ένα λιβάδι μαργαρίτες ή ότι σκύψατε να μυρίσετε ένα τριαντάφυλλο; Δείτε εδώ μια λίστα με το τι σημαίνει όταν βλέπετε στα όνειρά σας λουλούδια...

Λουλούδια στα όνειρά σας:	Και τι σημαίνουν
Ανθισμένα λουλούδια:	Ευτυχία
Χρυσάνθεμο:	Ευχάριστες στιγμές
Πολύχρωμο μπουκέτο:	Χαρά
Μαργαρίτες σε λιβάδι:	Ευτυχία και καλή υγεία
Αγριοραδίκι:	Κακοτυχία
Νεκρά λουλούδια:	Απογοήτευση
Αγιόκλημα:	Ευτυχισμένος γάμος
Γιασεμί:	Καλός οιωνός
Δάφνη:	Επιτυχία στην αγάπη
Λίλιο:	Αρρώστια
Κατηφές:	Πλούτος
Ιξός:	Τύχη και ευτυχία
Μυρτιά:	Ευχαρίστηση
Παπαρούνα:	Ασταθής απόλαυση
Πρίμουλα:	Ειρήνη
Μυρίζοντας ένα τριαντάφυλλο:	Ευτυχία
Βιόλα:	Χαρά
Μαραμένο μπουκέτο:	Ασθένεια, θάνατος

ΟΡΧΙΔΕΑ!

Οι Ορχιδέες είναι καλλωπιστικά μονοκοτυλήδονα φυτά τα οποία συνθέτουν την οικογένεια των Ορχεοειδών, τη μεγαλύτερη των ανθοφόρων φυτών (Αγγειόσπερμων). Στον κατάλογο του Βασιλικού Βοτανικού Κήπου του Kew βρίσκονται 880 γένη και σχεδόν 22.000 είδη ορχιδέας. Ο συνολικός αριθμός των ειδών ορχιδέας σ' όλον τον πλανήτη εκτιμάται γύρω στις 25.000, αλλά διαφωνίες ταξινόμησης μεταξύ των ειδικών κάνουν αδύνατο για την ώρα τον προσδιορισμό του ακριβή αριθμού των ειδών της οικογένειας.
Τα μεγαλύτερα γένη της οικογένειας είναι τα ακόλουθα:

1. Βολβόφυλλο - Bulbophyllum (~2.000 είδη)
2. Επίδενδρον - Epidendrum (~1,500 είδη)
3. Δεδρόβιο - Dendrobium (~1.400 είδη)
4. Πλευροθαλή - Pleurothallis (~1.000 είδη)

Επίσης είναι εξαιρετικά δημοφιλή τα ακόλουθα καλλιεργούμενα γένη:

1. Βανίλια- Vanilla
2. Όρχις - Orchis
3. Φαλαίνοψις - Phalaenopsis
4. Κατλέια^[1] ή Καττλέια - Cattleya

Από την εισαγωγή τροπικών ειδών κατά τον 19^ο αιώνα, οι κηπουροί έχουν δημιουργηθεί πάνω από 100.000 υβρίδια και ποικιλίες.
Οι ορχιδέες είναι κοσμοπολίτικες, καταλαμβάνοντας σχεδόν κάθε οικοσύστημα, εκτός από ερήμους και παγοκαλύμματα. Η πλειοψηφία των ειδών της όμως φύεται στις τροπικές χώρες, κυρίως στην Ασία και την Κεντρική και Νότια Αμερική. Βρίσκονται ακόμη πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, στη Νότια Παταγωνία, ακόμη και στο Μακάριο Νησί, κοντά στην Ανταρκτική.
Η κατανομή των γενών της αποδίδεται περίπου από την παρακάτω λίστα:

1. Τροπική Ασία: 260-300 γένη.
2. Τροπική Αμερική: 250-270 γένη.
3. Τροπική Αφρική: 230-270 γένη.
4. Ωκεανία: 50-70 γένη.
5. Ευρώπη και μέση Ασία: 40-60 γένη.Η ταξινόμηση της οικογένειας ορχιδέων εξελίχθηκε αργά τα τελευταία 150 χρόνια, αρχίζοντας με τον Λινναίο, που το 1753 αναγνώρισε 8 γένη. Ο ντε Ζισιέ αναγνώρισε με τη σειρά του ότι οι ορχιδέες αποτελούν ολόκληρη ξεχωριστή οικογένεια το 1789. Ο Όλοφ Σβαρτς αναγνώρισε 25 γένη το 1800. Ο Λουί Κλοντ Ρισάρ το 1817 δημοσίευσε μια περιγραφική ορολογία για τις ορχιδέες. Το επόμενο βήμα στην ταξινόμηση έγινε την περίοδο 1830-1840 από τον Τζον Λίντλεϊ που αναγνώρισε 4 υποοικογένειες. Γενικά θεωρήθηκε ως ο «πατέρας της ταξινόμησης των ορχιδέων». Το επόμενο σημαντικό βήμα έγινε από τον Τζορτζ Μπένθαμ το 1881 με μια νέα ταξινόμηση, αναγνωρίζοντας περιγραφές για πρώτη φορά. Οι επόμενες μεγάλες συνεισφορές έγιναν από τους Φίτσερ (Pfitzer) (1887), Σλέχτερ (1926), Μάνσφελντ (1937), Ντρέσλερ και Ντόντσον (1960), Γκαράι (1960, 1972), Φερμόιλεν (1966), ξανά Ντρέσλερ (1981) και Μπερνς-Μπάλο και Φανκ (1986).
6. Βόρεια Αμερική: 20-25 γένη.

ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ!

To Κυκλάμινο είναι ένα από τα ομορφότερα αγριολούλουδα της Ευρωπαϊκής υπαίθρου. Στην Ελλάδα συναντώνται πέντε είδη κυκλάμινου. Είναι πολυετές φυτό με μωβ άνθη ή σπανιότερα λευκά και χαρακτηριστικά καρδιοειδή φύλλα με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Κάποια είδη κυκλαμίνου ανθίζουν την Άνοιξη και κάποια άλλα Φθινόπωρο. Φύονται από παραθαλλάσιες περιοχές μέχρι και σε υψόμετρα άνω των 1000 μέτρων.
Το πιο κοινό είδος κυκλαμίνου στην Ελλάδα είναι το Κυκλάμινο το Γραικό. Το συγκεκριμένο κυκλάμινο ανθίζει την φθινοπωρινή περίοδο και έχει πυκνά μωβ άνθη. Αναπτύσσεται σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο και είναι ιδιαίτερα διεσπαρμένο σε χέρσες περιοχές. Το επίσης συνηθισμένο κυκλάμινο το Κυκλάμινο το Κισσόφυλλο αναπτύσσεται σε μεγαλύτερα υψόμετρα από το προηγούμενο και η περίοδος ανθοφορίας του είναι επίσης το Φθινόπωρο. Η διαφορά του με το Κυκλάμινο το Γραικό είναι ότι τα φύλλα του δεν είναι καρδιοειδή αλλά σχηματίζουν ελαφριές γωνίες.

ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ!

Το όνομα Δίανθος είναι αρχαίο ελληνικό σύνθετο φερόμενο ως "άνθος του Διός", ενώ το γαρίφαλο προέρχεται εκ του ενετικού garifolo, και αυτό εκ του λατινικού garofulum όπου στη νεοελληνική αποδόθηκε με την ονομασία "καρυόφυλλον". Σημειώνεται ότι ο αποξηραμένος κάλυκας του άνθους του φυτού ονομάζεται επίσημα καρυόφυλλον το αρωματικόν, κοινώς "μοσχοκάρφι", που παράγεται ιδιαίτερα από το γαριφαλόδενδρο και χρησιμοποιείται ως καρύκευμα - μπαχαρικό στη μαγειρική.Είναι φυτό με πυκνή βλάστηση και φτάνει σε ύψος τα 60 εκατοστά. Τα φύλλα του είναι στενόμακρα και λογχοειδή. Οι ρίζες του είναι δυνατές και διεισδύουν βαθιά στο έδαφος.
Τα άνθη της γαριφαλιάς, τα γαρύφαλλα, είναι πολύχρωμα, έχουν ωραίο άρωμα και 5 σέπαλα που σχηματίζουν σωλήνα.
Η γαρυφαλλιά καλλιεργείται ευρέως, περισσότερο από 2.000 χρόνια, την οποία αναφέρει ακόμα και ο Θεόφραστος στο έργο του "Περί φυτών ιστορίαι". Σήμερα συνεχίζεται η καλλιέργειά της στις περιοχές της Μεσογείου, στην Ασία, τη βόρειο Αμερική και σε εύκρατες ή υποτροπικές περιοχές της Αφρικής. Πρόγονος της γαριφαλιάς θεωρείται ένα άγριο αρωματικό είδος της δυτικής Μεσογείου που απαντάται σε βραχώδεις περιοχές της Σικελίας, Σαρδηνίας και Γιβραλτάρ.

ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ!

Ίσως ο πιο κατάλληλος τρόπος να αποδώσει κανείς την ομορφιά του λουλουδιού νάρκισσος είναι αυτός ο αρχαιοελληνικός μύθος. Ο Νάρκισσος ήταν ένας εξαιρετικά όμορφος νέος. Η μητέρα του, του είχε πει ότι θα παραμείνει έτσι σ΄ όλη του τη ζωή αν δεν δίνει σημασία στην ομορφιά του. Ο Νάρκισσος αποφάσισε να δει την αντανάκλασή του στα νερά μιας πηγής. Γοητεύτηκε τόσο από την ομορφιά του πού έμεινε εκεί ακίνητος θαυμάζοντας τον εαυτό του μέχρι που μαράζωσε και πέθανε στις όχθες της πηγής. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, νόμισε πως η αντανάκλαση του ήταν η νύμφη που έμενε εκεί. Πήδησε στο νερό για να την πιάσει και πνίγηκε. Το λουλούδι νάρκισσος υποτίθεται ότι φύτρωσε σε εκείνο το σημείο.

ΟΡΤΑΝΣΙΑ...ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΜΠΟΥΚΕΤΟ!

Η ορτανσία είναι δικοτυλήδονο φυτό, που ανήκει στην οικογένεια Υδραγγειοειδή (Hydrangeaceae). To γένος Υδραγγεία (Hydrangea) περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη, που ευδοκιμούν στην Κεντρική και στην Ανατολική Ασία, κυρίως στην Κίνα και στις περιοχές των Ιμαλαΐων, όπως επίσης και στην αμερικανική ήπειρο. Καλλιεργείται ως διακοσμητικό φυτό. Είναι θαμνώδες, φυλλοβόλο φυτό. Έχει μεγάλα φύλλα μήκους έως 15 εκατοστά, σχήματος καρδιάς με οδοντωτή περιφέρεια. Οι ταξιανθίες της είναι πλούσιες, και σφαιρικές. Αποτελούνται από πολλά ροζ, κόκκινα, μοβ, μπλε και λευκά άνθη. Το χρώμα στα άνθη της καθορίζεται κυρίως από τη γενετική σύσταση του φυτού αλλά και από το έδαφος, όμως μία αλλαγή χρωματισμού μπορεί να επιτευχθεί και με διάφορους εμβολιασμούς.

Η ΑΝΕΜΩΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ!

Ανεμώνη-Ανεμολούλουδο
 Το όνομα του λουλουδιού συνδέεται με τον αρχαίο ερωτικό μύθο του Άδωνι και της Αφροδίτης. Ο μύθος είναι πολύ γνωστός. Ενέπνευσε μάλιστα και μεγάλους ποιητές όπως ο Οβίδιος και αρκετά αργότερα ο Σαίξπηρ να γράψουν ύμνους σ' αυτόν τον έρωτα. Εμείς θα αναφερθούμε στο σημείο εκείνο του μύθου που έχει σχέση με το λουλούδι. Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν ο Άδωνις βγήκε για κυνήγι στο δάσος. Εκεί όμως τον παραφύλαγε ο θεός Άρης ο προηγούμενος εραστής της Αφροδίτης που ζήλευε τον Άδωνι αφού η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου. Ο Άρης μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνι και τον πλήγωσε θανάσιμα. Η Αφροδίτη άκουσε τα βογκητά του Άδωνι και έσπευσε να τον βρει. Όμως ήταν πια αργά.


Απαρηγόρητη η Αφροδίτη πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και όπως λέγεται ράντισε με νέκταρ την πληγή. Και από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι. Μόνο που η ζωή αυτού του λουλουδιού κρατάει λίγο. Όταν ο άνεμος φυσάει κάνει τα μπουμπούκια του φυτού να ανθίσουν και ύστερα ένα άλλο ανεμοφύσημα παρασέρνει τα πέταλα μακριά. Έτσι το λουλούδι αυτό ονομάστηκε ανεμώνη ή ανεμολούλουδο επειδή ο άνεμος βοηθάει την ανθοφορία του αλλά και την παρακμή του.

ΠΑΝΣΕΣ Ο ΤΡΙΧΡΩΜΟΣ!

Ο πανσες ειναι μονοετες η πολυετες ποωδες φυτο υψους 15 εως 30 εκατοστομετρων με καρδιοσχημα η αποστρογγυλομενα φυλλα στη βαση του και επιμηκη η ωοειδη φυλλα στον βλαστο.Ο χρωματισμος τους ειναι συνηθως ενας συνδυασμος μπλε,κιτρινου και λευκου.Τα φυτα αυτα αναπτυσσονται καλυτερα σε πλουσια εδαφη με υργο και ψυχρο κλιμα.Χρειαζεται περιπου 2 με 3φορες την εβδομαδα ποτισμα με λιγο νερο καθως πρεπει να βρισκεται σε μεγαλη γλαστρα λογο των μεγαλων ριζων που θα αναπτυξει.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ ΟΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ!

Η μαργαριτα ειναι πολυ κοινο αγριολουλουδο σχεδον σε ολη την Ευρωπη.Ανηκει στην οικογενεια των συνθετων που ειναι η μεγαλυτερη οικογενεια στο φυτικο βασιλειο.Η μαργαριτα ειναι μονοετες φυτο με μεγεθος 20 με 60 εκατοστα.Τα ανθη της σχηματιζουν δισκο με πολλα λευκα πεταλα.Ευδοκιμει στα χαμηλα και μεσα υψομετρα ενω σε μεγαλυτερα υψομετρα ευδοκιμουν διαφορα συγγενικα της ειδη.Κοινο ειδος με την μαργαριτα ειναι το χαμομηλι.

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ!

Η καλεντουλα ειναι ενα μικρο,φυτο μονοετες που τα ανθη του με εντονο γλυκο πορτοκαλι χρωμα μοιαζουν με ομορφες μικρες μαργαριτουλες.Ανηκει στην οικογενεια των συνθετων που αποτελουν την μεγαλυτερη οικογενεια στο φυτικο βασιλειο.Ειναι συγγενικο φυτο με τη μαργαριτα.Η περιοδος ανθοφοριας της ειναι πολλη μεγαλη και κραταει απο τον Φεβριουαριο εως τον Οκτωβριο.Η καλεντουλα αναπτυσσεται σε χαμηλα υψομετρα και συνανταται σε χωραφια,πλαγιες και ακρες δρομων.Χρησιμοποιειται επισης και ως καλλωπιστικο.

ΓΕΝΕΘΛΙΑ,ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΕΤΡΕΣ!

Η καταγωγη της συνθεσης των γενεθλιων λουλουδιων και πολυτιμων πετρων με καθε μηνα του χρονου βρισκεται τουλαχιστον καπου στο Μεσαιωνα,οταν οι αστρολογοι και οι μαγοι διδασκαν πολυπλοκα συστηματα ''αντιστοιχιων'' εμπλεκοντας διαφορα πραγματα οπως κοσμηματα,φυτα,πλανητες και ζωδιακα συμβολα.Οι συνδυασμοι ποικιλουν σε διαφορα μερη του  κοσμου.     
            

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ!

Τριαντάφυλλα με τα χρώματα του ουράνιου τόξου; Δεν είναι αστείο, υπάρχουν!  Το 2004, δύο Ολλανδικές εταιρείες, η River Flowers και η F.J. Zandbergen, πειραματίστηκαν και με επιτυχία μεγάλωσαν ένα τριαντάφυλλο που είχε πέταλα στα… χρώματα του ουράνιου τόξου.
Γνωρίζοντας ότι τα πέταλα παίρνουν την τροφή τους μέσω των βλαστοκυττάρων, η ιδέα ήταν να χωρίσουν το στέλεχος σε πολλά κανάλια και να βουτήξουν το κάθε ένα σε διαφορετικό χρωματιστό νερό. Η ίδια μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλα λουλούδια, όπως στο χρυσάνθεμο ακόμη και στην  Ορτανσία.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.dinfo.gr/?p=30417#ixzz1m16sBYQP